| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
velvollisuudentuntonsa
|
velvollisuudentuntonsa
|
| accusative
|
nom.
|
velvollisuudentuntonsa
|
velvollisuudentuntonsa
|
| gen.
|
velvollisuudentuntonsa
|
| genitive
|
velvollisuudentuntonsa
|
velvollisuudentuntojensa
|
| partitive
|
velvollisuudentuntoaan velvollisuudentuntoansa
|
velvollisuudentuntojaan velvollisuudentuntojansa
|
| inessive
|
velvollisuudentunnossaan velvollisuudentunnossansa
|
velvollisuudentunnoissaan velvollisuudentunnoissansa
|
| elative
|
velvollisuudentunnostaan velvollisuudentunnostansa
|
velvollisuudentunnoistaan velvollisuudentunnoistansa
|
| illative
|
velvollisuudentuntoonsa
|
velvollisuudentuntoihinsa
|
| adessive
|
velvollisuudentunnollaan velvollisuudentunnollansa
|
velvollisuudentunnoillaan velvollisuudentunnoillansa
|
| ablative
|
velvollisuudentunnoltaan velvollisuudentunnoltansa
|
velvollisuudentunnoiltaan velvollisuudentunnoiltansa
|
| allative
|
velvollisuudentunnolleen velvollisuudentunnollensa
|
velvollisuudentunnoilleen velvollisuudentunnoillensa
|
| essive
|
velvollisuudentuntonaan velvollisuudentuntonansa
|
velvollisuudentuntoinaan velvollisuudentuntoinansa
|
| translative
|
velvollisuudentunnokseen velvollisuudentunnoksensa
|
velvollisuudentunnoikseen velvollisuudentunnoiksensa
|
| abessive
|
velvollisuudentunnottaan velvollisuudentunnottansa
|
velvollisuudentunnoittaan velvollisuudentunnoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
velvollisuudentuntoineen velvollisuudentuntoinensa
|