verdergaan

Dutch

Etymology

From verder +‎ gaan.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧der‧gaan

Verb

verdergaan

  1. (intransitive) to continue, to resume
  2. (transitive) to proceed, to go forward

Conjugation

Conjugation of verdergaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive verdergaan
past singular ging verder
past participle verdergegaan
infinitive verdergaan
gerund verdergaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga verder ging verder verderga verderging
2nd person sing. (jij) gaat verder, ga verder2 ging verder verdergaat verderging
2nd person sing. (u) gaat verder ging verder verdergaat verderging
2nd person sing. (gij) gaat verder gingt verder verdergaat verdergingt
3rd person singular gaat verder ging verder verdergaat verderging
plural gaan verder gingen verder verdergaan verdergingen
subjunctive sing.1 ga verder ginge verder verderga verderginge
subjunctive plur.1 gaan verder gingen verder verdergaan verdergingen
imperative sing. ga verder
imperative plur.1 gaat verder
participles verdergaand verdergegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.