verkijken

Dutch

Etymology

From ver- +‎ kijken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌvərˈkɛi̯.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧kij‧ken
  • Rhymes: -ɛi̯kən

Verb

verkijken

  1. (transitive) to waste or miss while watching
  2. (reflexive) to regard wrongly, misjudge

Conjugation

Conjugation of verkijken (strong class 1, prefixed)
infinitive verkijken
past singular verkeek
past participle verkeken
infinitive verkijken
gerund verkijken n
present tense past tense
1st person singular verkijk verkeek
2nd person sing. (jij) verkijkt, verkijk2 verkeek
2nd person sing. (u) verkijkt verkeek
2nd person sing. (gij) verkijkt verkeekt
3rd person singular verkijkt verkeek
plural verkijken verkeken
subjunctive sing.1 verkijke verkeke
subjunctive plur.1 verkijken verkeken
imperative sing. verkijk
imperative plur.1 verkijkt
participles verkijkend verkeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.