viðbót
Icelandic
Etymology
From við + bót, based on the phrasal verb bæta við (“add (to)”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɪð.pouːt]
Noun
viðbót f (genitive singular viðbótar, nominative plural viðbætur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | viðbót | viðbótin | viðbætur | viðbæturnar |
| accusative | viðbót | viðbótina | viðbætur | viðbæturnar |
| dative | viðbót | viðbótinni | viðbótum | viðbótunum |
| genitive | viðbótar | viðbótarinnar | viðbóta | viðbótanna |
Derived terms
- í viðbót
- til viðbótar