viļceņš
See also: vilcēns
Latgalian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvʲìlʲt͡sʲænʲt͡ʃ]
- Hyphenation: viļ‧ceņš
Noun
viļceņš m
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | viļceņš | viļceni |
| genitive | viļceņa | viļceņu |
| dative | viļceņam | viļcenim |
| accusative | viļceņu | viļceņus |
| instrumental | viļceņu | viļcenim |
| locative | viļceņā | viļceņūs |
| vocative | viļceņ | viļceni |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | viļceņš | viļceni |
| genitive | viļceņa | viļceņu |
| dative | viļceņam | viļcenim |
| accusative | viļceni | viļceņus |
| instrumental | viļceni | viļcenim |
| locative | viļcenī | viļceņūs |
| vocative | viļceņ | viļceni |
References
- M. Bukšs, J. Placinskis (1973) Latgaļu volūdas gramatika un pareizraksteibas vōrdneica, Latgaļu izdevnīceiba, page 123