vietniekvārds
Latvian
Alternative forms
- (obsolete form) vietnieku vārds
Etymology
From vietnieks (“replacement”) + vārds (“word”). A neologism coined by Juris Neikens as vietnieku vārds in 1850. The compound form originated and found wide acceptance in the 1930s.[1]
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
vietniekvārds m (1st declension)
- (grammar) pronoun (a word used to refer anaphorically to a noun or noun phrase)
- vietniekvārdu locīšana ― pronoun inflection
- nenoteiktie vietniekvārdi ― indefinite pronouns
- jautājamie vietniekvārdi ― interrogative pronouns
- norādāmie vietniekvārdi ― demonstrative pronouns
- personas vietniekvārds ― person pronoun
- piederības vietniekvārds ― possessive pronoun
- attieksmes, relatīvais vietniekvārds ― relative pronoun
- vietniekvārdi pieder pie tām vārdu šķirām, kas ir aktīvas dažāda tipa tekstu veidošanas procesā ― pronouns belong to those word classes which are active in different types of text-making processes
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vietniekvārds | vietniekvārdi |
| genitive | vietniekvārda | vietniekvārdu |
| dative | vietniekvārdam | vietniekvārdiem |
| accusative | vietniekvārdu | vietniekvārdus |
| instrumental | vietniekvārdu | vietniekvārdiem |
| locative | vietniekvārdā | vietniekvārdos |
| vocative | vietniekvārd | vietniekvārdi |
Synonyms
See also
References
- ^ Karulis, Konstantīns (1992) “vieta”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca [Latvian Etymological Dictionary][1] (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN