villur
Faroese
Etymology
From Old Norse villr, from Proto-Germanic *wilþijaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɪtlʊɹ/
- Rhymes: -ɪtlʊɹ
Adjective
villur (comparative villari, superlative villastur)
Declension
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | villur | vill | vilt |
| accusative | villan | villa | vilt |
| dative | villum | villari | villum |
| genitive | vils | villar/ vilrar |
vils |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | villir | villar | vill |
| accusative | villar | villar | vill |
| dative | villum | villum | villum |
| genitive | villa vilra |
villa vilra |
villa vilra |