virkja

Faroese

Verb

virkja (third person singular past indicative virkti, third person plural past indicative virkt, supine virkt)

  1. to hurt

Conjugation

Conjugation of (group v-11)
infinitive
supine virkt
present past
first singular virki virkti
second singular virkir virkti
third singular virkir virkti
plural virkja virktu
participle (a5)1 virkjandi virktur
imperative
singular virk!
plural virkið!

1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse virkja, from Proto-Germanic *wirkijaną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɪr̥ca/
  • Rhymes: -ɪr̥ca

Verb

virkja (weak verb, third-person singular past indicative virkjaði, supine virkjað)

  1. to harness (power or energy), to exploit [with accusative]

Conjugation

virkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur virkja
supine sagnbót virkjað
present participle
virkjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég virkja virkjaði virki virkjaði
þú virkjar virkjaðir virkir virkjaðir
hann, hún, það virkjar virkjaði virki virkjaði
plural við virkjum virkjuðum virkjum virkjuðum
þið virkið virkjuðuð virkið virkjuðuð
þeir, þær, þau virkja virkjuðu virki virkjuðu
imperative boðháttur
singular þú virkja (þú), virkjaðu
plural þið virkið (þið), virkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
virkjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að virkjast
supine sagnbót virkjast
present participle
virkjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég virkjast virkjaðist virkist virkjaðist
þú virkjast virkjaðist virkist virkjaðist
hann, hún, það virkjast virkjaðist virkist virkjaðist
plural við virkjumst virkjuðumst virkjumst virkjuðumst
þið virkist virkjuðust virkist virkjuðust
þeir, þær, þau virkjast virkjuðust virkist virkjuðust
imperative boðháttur
singular þú virkjast (þú), virkjastu
plural þið virkist (þið), virkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
virkjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
virkjaður virkjuð virkjað virkjaðir virkjaðar virkjuð
accusative
(þolfall)
virkjaðan virkjaða virkjað virkjaða virkjaðar virkjuð
dative
(þágufall)
virkjuðum virkjaðri virkjuðu virkjuðum virkjuðum virkjuðum
genitive
(eignarfall)
virkjaðs virkjaðrar virkjaðs virkjaðra virkjaðra virkjaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
virkjaði virkjaða virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu
accusative
(þolfall)
virkjaða virkjuðu virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu
dative
(þágufall)
virkjaða virkjuðu virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu
genitive
(eignarfall)
virkjaða virkjuðu virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu

Derived terms

  • virkjun (harnessing; power station)