vitela
See also: Vitela
Galician
Etymology
Probably a learned borrowing from Latin vitella, diminutive of vitula.
Pronunciation
- IPA(key): [biˈtɛlɐ]
Noun
vitela m (plural vitelas)
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “vitela”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “vitela”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /viˈtɛ.lɐ/
- (Southern Brazil) IPA(key): /viˈtɛ.la/
- (Portugal) IPA(key): /viˈtɛ.lɐ/
- (Northern Portugal) IPA(key): /biˈtɛ.lɐ/
- Hyphenation: vi‧te‧la
Noun
vitela f (plural vitelas)
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin vitella, diminutive of vitula.
Pronunciation
- IPA(key): /biˈtela/ [biˈt̪e.la]
Audio (Spain): (file) - Rhymes: -ela
- Syllabification: vi‧te‧la
Noun
vitela f (plural vitelas)
Related terms
Further reading
- “vitela”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024