vivacitas
Latin
Etymology
From vīvāx (“vivacious, lively”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wiːˈwaː.kɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [viˈvaː.t͡ʃi.t̪as]
Noun
vīvācitās f (genitive vīvācitātis); third declension
- natural vigor, vital force, vivaciousness, tenaciousness
- liveliness, vivacity
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vīvācitās | vīvācitātēs |
| genitive | vīvācitātis | vīvācitātum |
| dative | vīvācitātī | vīvācitātibus |
| accusative | vīvācitātem | vīvācitātēs |
| ablative | vīvācitāte | vīvācitātibus |
| vocative | vīvācitās | vīvācitātēs |
Related terms
Descendants
- Catalan: vivacitat
- English: vivacity
- French: vivacité
- Galician: vivacidade
- Italian: vivacità
- Portuguese: vivacidade
- Romanian: vivacitate
- Spanish: vivacidad
References
- “vivacitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "vivacitas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vivacitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.