voorafgaan

Dutch

Etymology

From vooraf (“beforehand”) +‎ gaan (“to go”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

voorafgaan

  1. to precede

Conjugation

Conjugation of voorafgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive voorafgaan
past singular ging vooraf
past participle voorafgegaan
infinitive voorafgaan
gerund voorafgaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga vooraf ging vooraf voorafga voorafging
2nd person sing. (jij) gaat vooraf, ga vooraf2 ging vooraf voorafgaat voorafging
2nd person sing. (u) gaat vooraf ging vooraf voorafgaat voorafging
2nd person sing. (gij) gaat vooraf gingt vooraf voorafgaat voorafgingt
3rd person singular gaat vooraf ging vooraf voorafgaat voorafging
plural gaan vooraf gingen vooraf voorafgaan voorafgingen
subjunctive sing.1 ga vooraf ginge vooraf voorafga voorafginge
subjunctive plur.1 gaan vooraf gingen vooraf voorafgaan voorafgingen
imperative sing. ga vooraf
imperative plur.1 gaat vooraf
participles voorafgaand voorafgegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.