voorbijlopen

Dutch

Etymology

From voorbij (“past”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

  • IPA(key): /voːrˈbɛi̯ˌloːpə(n)/
  • Hyphenation: voor‧bij‧lo‧pen

Verb

voorbijlopen

  1. to walk past
  2. to pass

Conjugation

Conjugation of voorbijlopen (strong class 7, separable)
infinitive voorbijlopen
past singular liep voorbij
past participle voorbijgelopen
infinitive voorbijlopen
gerund voorbijlopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop voorbij liep voorbij voorbijloop voorbijliep
2nd person sing. (jij) loopt voorbij, loop voorbij2 liep voorbij voorbijloopt voorbijliep
2nd person sing. (u) loopt voorbij liep voorbij voorbijloopt voorbijliep
2nd person sing. (gij) loopt voorbij liept voorbij voorbijloopt voorbijliept
3rd person singular loopt voorbij liep voorbij voorbijloopt voorbijliep
plural lopen voorbij liepen voorbij voorbijlopen voorbijliepen
subjunctive sing.1 lope voorbij liepe voorbij voorbijlope voorbijliepe
subjunctive plur.1 lopen voorbij liepen voorbij voorbijlopen voorbijliepen
imperative sing. loop voorbij
imperative plur.1 loopt voorbij
participles voorbijlopend voorbijgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.