vooropstellen

Dutch

Etymology

From voorop +‎ stellen.

Pronunciation

  • IPA(key): /voːrˈɔpˌstɛ.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: voor‧op‧stel‧len

Verb

vooropstellen

  1. to postulate, to presuppose
    We trakteren, vooropgesteld dat we voor het examen slagen.
    We'll treat, provided we pass the exam.

Conjugation

Conjugation of vooropstellen (weak, separable)
infinitive vooropstellen
past singular stelde voorop
past participle vooropgesteld
infinitive vooropstellen
gerund vooropstellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stel voorop stelde voorop vooropstel vooropstelde
2nd person sing. (jij) stelt voorop, stel voorop2 stelde voorop vooropstelt vooropstelde
2nd person sing. (u) stelt voorop stelde voorop vooropstelt vooropstelde
2nd person sing. (gij) stelt voorop stelde voorop vooropstelt vooropstelde
3rd person singular stelt voorop stelde voorop vooropstelt vooropstelde
plural stellen voorop stelden voorop vooropstellen vooropstelden
subjunctive sing.1 stelle voorop stelde voorop vooropstelle vooropstelde
subjunctive plur.1 stellen voorop stelden voorop vooropstellen vooropstelden
imperative sing. stel voorop
imperative plur.1 stelt voorop
participles vooropstellend vooropgesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

  • stellen voorop
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.