voorstaan

Dutch

Etymology

From voor (“before, in front”) +‎ staan (“to stand”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvoːrˌstaːn/
  • Audio:(file)

Verb

voorstaan

  1. to uphold, maintain
  2. to advocate, represent, stand for
  3. (sports) to be in the lead, to defend (a score)

Conjugation

Conjugation of voorstaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive voorstaan
past singular stond voor
past participle voorgestaan
infinitive voorstaan
gerund voorstaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sta voor stond voor voorsta voorstond
2nd person sing. (jij) staat voor, sta voor2 stond voor voorstaat voorstond
2nd person sing. (u) staat voor stond voor voorstaat voorstond
2nd person sing. (gij) staat voor stondt voor voorstaat voorstondt
3rd person singular staat voor stond voor voorstaat voorstond
plural staan voor stonden voor voorstaan voorstonden
subjunctive sing.1 sta voor stonde voor voorsta voorstonde
subjunctive plur.1 staan voor stonden voor voorstaan voorstonden
imperative sing. sta voor
imperative plur.1 staat voor
participles voorstaand voorgestaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: voorstaan

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.