voortgaan

Dutch

Etymology

From voort +‎ gaan.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

voortgaan

  1. to go forth, to progress
  2. to continue

Conjugation

Conjugation of voortgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive voortgaan
past singular ging voort
past participle voortgegaan
infinitive voortgaan
gerund voortgaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga voort ging voort voortga voortging
2nd person sing. (jij) gaat voort, ga voort2 ging voort voortgaat voortging
2nd person sing. (u) gaat voort ging voort voortgaat voortging
2nd person sing. (gij) gaat voort gingt voort voortgaat voortgingt
3rd person singular gaat voort ging voort voortgaat voortging
plural gaan voort gingen voort voortgaan voortgingen
subjunctive sing.1 ga voort ginge voort voortga voortginge
subjunctive plur.1 gaan voort gingen voort voortgaan voortgingen
imperative sing. ga voort
imperative plur.1 gaat voort
participles voortgaand voortgegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.