voortslepen

Dutch

Etymology

Compound of voort +‎ slepen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvoːrtˌsleː.pə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: voort‧sle‧pen

Verb

voortslepen

  1. (transitive) to tow or drag forth
  2. (intransitive) to drag on, to keep on reoccurring

Conjugation

Conjugation of voortslepen (weak, separable)
infinitive voortslepen
past singular sleepte voort
past participle voortgesleept
infinitive voortslepen
gerund voortslepen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sleep voort sleepte voort voortsleep voortsleepte
2nd person sing. (jij) sleept voort, sleep voort2 sleepte voort voortsleept voortsleepte
2nd person sing. (u) sleept voort sleepte voort voortsleept voortsleepte
2nd person sing. (gij) sleept voort sleepte voort voortsleept voortsleepte
3rd person singular sleept voort sleepte voort voortsleept voortsleepte
plural slepen voort sleepten voort voortslepen voortsleepten
subjunctive sing.1 slepe voort sleepte voort voortslepe voortsleepte
subjunctive plur.1 slepen voort sleepten voort voortslepen voortsleepten
imperative sing. sleep voort
imperative plur.1 sleept voort
participles voortslepend voortgesleept
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.