voorttrekken

Dutch

Etymology

From voort +‎ trekken.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

voorttrekken

  1. (transitive) to drag, tote, tow forward/onward
    Synonyms: voortsjorren, voortslepen

Conjugation

Conjugation of voorttrekken (strong class 3b, separable)
infinitive voorttrekken
past singular trok voort
past participle voortgetrokken
infinitive voorttrekken
gerund voorttrekken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular trek voort trok voort voorttrek voorttrok
2nd person sing. (jij) trekt voort, trek voort2 trok voort voorttrekt voorttrok
2nd person sing. (u) trekt voort trok voort voorttrekt voorttrok
2nd person sing. (gij) trekt voort trokt voort voorttrekt voorttrokt
3rd person singular trekt voort trok voort voorttrekt voorttrok
plural trekken voort trokken voort voorttrekken voorttrokken
subjunctive sing.1 trekke voort trokke voort voorttrekke voorttrokke
subjunctive plur.1 trekken voort trokken voort voorttrekken voorttrokken
imperative sing. trek voort
imperative plur.1 trekt voort
participles voorttrekkend voortgetrokken
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.