voortzetten

See also: voorzetten

Dutch

Etymology

From voort +‎ zetten.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

voortzetten

  1. to continue

Conjugation

Conjugation of voortzetten (weak, separable)
infinitive voortzetten
past singular zette voort
past participle voortgezet
infinitive voortzetten
gerund voortzetten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zet voort zette voort voortzet voortzette
2nd person sing. (jij) zet voort zette voort voortzet voortzette
2nd person sing. (u) zet voort zette voort voortzet voortzette
2nd person sing. (gij) zet voort zette voort voortzet voortzette
3rd person singular zet voort zette voort voortzet voortzette
plural zetten voort zetten voort voortzetten voortzetten
subjunctive sing.1 zette voort zette voort voortzette voortzette
subjunctive plur.1 zetten voort zetten voort voortzetten voortzetten
imperative sing. zet voort
imperative plur.1 zet voort
participles voortzettend voortgezet
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.