vooruitkijken

Dutch

Etymology

From vooruit (“forward”) +‎ kijken (“to look”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

vooruitkijken

  1. (intransitive) to look ahead, prospect
  2. (transitive, with "naar") to look ahead to

Conjugation

Conjugation of vooruitkijken (strong class 1, separable)
infinitive vooruitkijken
past singular keek vooruit
past participle vooruitgekeken
infinitive vooruitkijken
gerund vooruitkijken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kijk vooruit keek vooruit vooruitkijk vooruitkeek
2nd person sing. (jij) kijkt vooruit, kijk vooruit2 keek vooruit vooruitkijkt vooruitkeek
2nd person sing. (u) kijkt vooruit keek vooruit vooruitkijkt vooruitkeek
2nd person sing. (gij) kijkt vooruit keekt vooruit vooruitkijkt vooruitkeekt
3rd person singular kijkt vooruit keek vooruit vooruitkijkt vooruitkeek
plural kijken vooruit keken vooruit vooruitkijken vooruitkeken
subjunctive sing.1 kijke vooruit keke vooruit vooruitkijke vooruitkeke
subjunctive plur.1 kijken vooruit keken vooruit vooruitkijken vooruitkeken
imperative sing. kijk vooruit
imperative plur.1 kijkt vooruit
participles vooruitkijkend vooruitgekeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.