voorvoelen

Dutch

Etymology

From voor- +‎ voelen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌvoːrˈvu.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: voor‧voe‧len
  • Rhymes: -ulən

Verb

voorvoelen

  1. (transitive) to sense beforehand
  2. (transitive) to anticipate, expect

Conjugation

Conjugation of voorvoelen (weak, prefixed)
infinitive voorvoelen
past singular voorvoelde
past participle voorvoeld
infinitive voorvoelen
gerund voorvoelen n
present tense past tense
1st person singular voorvoel voorvoelde
2nd person sing. (jij) voorvoelt, voorvoel2 voorvoelde
2nd person sing. (u) voorvoelt voorvoelde
2nd person sing. (gij) voorvoelt voorvoelde
3rd person singular voorvoelt voorvoelde
plural voorvoelen voorvoelden
subjunctive sing.1 voorvoele voorvoelde
subjunctive plur.1 voorvoelen voorvoelden
imperative sing. voorvoel
imperative plur.1 voorvoelt
participles voorvoelend voorvoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.