warunek konieczny

Polish

Etymology

Literally, “necessary condition”.

Pronunciation

  • IPA(key): /vaˈru.nɛk kɔˈɲɛt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Syllabification: wa‧ru‧nek ko‧niecz‧ny

Noun

warunek konieczny m inan

  1. (logic) necessary condition (a statement Q in relation to statement P such that P implies Q)
    Coordinate term: warunek wystarczający

Declension

Declension of warunek konieczny
singular plural
nominative warunek konieczny warunki konieczne
genitive warunku koniecznego warunków koniecznych
dative warunkowi koniecznemu warunkom koniecznym
accusative warunek konieczny warunki konieczne
instrumental warunkiem koniecznym warunkami koniecznymi
locative warunku koniecznym warunkach koniecznych
vocative warunku konieczny warunki konieczne

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.