warunek wystarczający

Polish

Etymology

Literally, “sufficient condition”.

Pronunciation

  • IPA(key): /vaˈru.nɛk vɘ.star.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Syllabification: wa‧ru‧nek wy‧star‧cza‧ją‧cy

Noun

warunek wystarczający m inan

  1. (logic) sufficient condition (a statement P in relation to statement Q such that P implies Q)
    Synonym: warunek dostateczny
    Coordinate term: warunek konieczny

Declension

Declension of warunek wystarczający
singular plural
nominative warunek wystarczający warunki wystarczające
genitive warunku wystarczającego warunków wystarczających
dative warunkowi wystarczającemu warunkom wystarczającym
accusative warunek wystarczający warunki wystarczające
instrumental warunkiem wystarczającym warunkami wystarczającymi
locative warunku wystarczającym warunkach wystarczających
vocative warunku wystarczający warunki wystarczające

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.