wijd

Dutch

Etymology 1

From Middle Dutch wijt, from Old Dutch wīdo, from Proto-Germanic *wīdaz. Compare Low German wied, West Frisian wiid, German weit, English wide, Danish vid.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

wijd (comparative wijder, superlative wijdst)

  1. wide, outstretched, far apart
    Synonym: ver uit elkaar
  2. wide, vast, expansive, over a large surface
    Synonyms: uitgestrekt, open
  3. far
    Synonym: ver
  4. in many places, widely
Declension
Declension of wijd
uninflected wijd
inflected wijde
comparative wijder
positive comparative superlative
predicative/adverbial wijd wijder het wijdst
het wijdste
indefinite m./f. sing. wijde wijdere wijdste
n. sing. wijd wijder wijdste
plural wijde wijdere wijdste
definite wijde wijdere wijdste
partitive wijds wijders —
Derived terms
Descendants
  • Afrikaans: wyd
  • Negerhollands: wiet, wit, wied

Etymology 2

Verb

wijd

  1. inflection of wijden:
    1. first-person singular present indicative
    2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
    3. imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.