wkłaść

From w- +‎ kłaść. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /fkɫaɕt͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /fkɫaɕt͡ɕʲ/

wkłaść impf

1. to put on (to place on top of)
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 12, 34:

     Tedy lud wszøwszy møøky... a nawyøzawszy w plaszcze, wkladly søø na swoge pleczy (posuit super umeros suos)

     [Tedy lud wziąwszy mąki... a nawiązawszy w płaszcze wkładli są na swoje plecy (posuit super umeros suos)]

• Middle Polish: wkłaść

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wkłaść”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wkłaść. By surface analysis, w- +‎ kłaść.

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈfkɫaɕt͡ɕ/

wkłaść pf

1. (transitive, Middle Polish) to don; to invest (to place on top of or inside)

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wkłaść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]