wołoduch

From wół +‎ -o- +‎ duch, as this term likely used to refer to a spirit that ate cattle.

• (Greater Poland):
  • (Kociewie) IPA^(key): /vɔˈwɔ.dux/
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /vɔˈwɔ.dux/
• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /vɔˈwɔ.dux/

wołoduch m pers

1. (Chełmno-Dobrzyń, Kociewie, Near Masovian, Malbork) ravenous person, someone who could eat a horse

   Synonyms: see Thesaurus:żarłok

• Antoni Krasnowolski (1879) “wołoduch”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 311
• Władysław Matlakowski (1891) “wołoduch”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 371
• Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “wołoduch”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 748
• Gustaw Pobłocki (1887) “wołoduch”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 159