wygodzić

Polish

Etymology

From wy- +‎ godzić.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɘˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧go‧dzić

Verb

wygodzić pf (imperfective wygadzać)

  1. (intransitive, dated) synonym of dogodzić (to please, to pander to) [with dative ‘whom’]
  2. (intransitive, archaic) synonym of użyczyć (to give, to extend) [with dative ‘whom’]

Conjugation

Conjugation of wygodzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygodzić
future tense 1st wygodzę wygodzimy
2nd wygodzisz wygodzicie
3rd wygodzi wygodzą
impersonal wygodzi się
past tense 1st wygodziłem,
-(e)m wygodził
wygodziłam,
-(e)m wygodziła
wygodziłom,
-(e)m wygodziło
wygodziliśmy,
-(e)śmy wygodzili
wygodziłyśmy,
-(e)śmy wygodziły
2nd wygodziłeś,
-(e)ś wygodził
wygodziłaś,
-(e)ś wygodziła
wygodziłoś,
-(e)ś wygodziło
wygodziliście,
-(e)ście wygodzili
wygodziłyście,
-(e)ście wygodziły
3rd wygodził wygodziła wygodziło wygodzili wygodziły
impersonal wygodzono
conditional 1st wygodziłbym,
bym wygodził
wygodziłabym,
bym wygodziła
wygodziłobym,
bym wygodziło
wygodzilibyśmy,
byśmy wygodzili
wygodziłybyśmy,
byśmy wygodziły
2nd wygodziłbyś,
byś wygodził
wygodziłabyś,
byś wygodziła
wygodziłobyś,
byś wygodziło
wygodzilibyście,
byście wygodzili
wygodziłybyście,
byście wygodziły
3rd wygodziłby,
by wygodził
wygodziłaby,
by wygodziła
wygodziłoby,
by wygodziło
wygodziliby,
by wygodzili
wygodziłyby,
by wygodziły
impersonal wygodzono by
imperative 1st niech wygodzę wygódźmy
2nd wygódź wygódźcie
3rd niech wygodzi niech wygodzą
anterior adverbial participle wygodziwszy
verbal noun wygodzenie

Derived terms

nouns
adjectives

Further reading

  • wygodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygodzić in Polish dictionaries at PWN
  • wygodzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Marek Kunicki-Goldfinger (16.04.2024) “WYGODZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]