wykpić

Polish

Etymology

From wy- +‎ kpić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɘ.kpit͡ɕ/
  • Audio 1; wykpić:(file)
  • Audio 2; wykpić się:(file)
  • Rhymes: -ɘkpit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kpić

Verb

wykpić pf (imperfective wykpiwać)

  1. (transitive) to scorn (to express one's negative evaluation of someone or something by mocking)
    Synonyms: naigrać się, okpić
  2. (transitive, obsolete) synonym of wyłudzić
  3. (reflexive with się) to outsmart (to cleverly get out of something)
    Synonyms: wykręcić się, wywinąć się

Conjugation

Conjugation of wykpić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykpić
future tense 1st wykpię wykpimy
2nd wykpisz wykpicie
3rd wykpi wykpią
impersonal wykpi się
past tense 1st wykpiłem,
-(e)m wykpił
wykpiłam,
-(e)m wykpiła
wykpiłom,
-(e)m wykpiło
wykpiliśmy,
-(e)śmy wykpili
wykpiłyśmy,
-(e)śmy wykpiły
2nd wykpiłeś,
-(e)ś wykpił
wykpiłaś,
-(e)ś wykpiła
wykpiłoś,
-(e)ś wykpiło
wykpiliście,
-(e)ście wykpili
wykpiłyście,
-(e)ście wykpiły
3rd wykpił wykpiła wykpiło wykpili wykpiły
impersonal wykpiono
conditional 1st wykpiłbym,
bym wykpił
wykpiłabym,
bym wykpiła
wykpiłobym,
bym wykpiło
wykpilibyśmy,
byśmy wykpili
wykpiłybyśmy,
byśmy wykpiły
2nd wykpiłbyś,
byś wykpił
wykpiłabyś,
byś wykpiła
wykpiłobyś,
byś wykpiło
wykpilibyście,
byście wykpili
wykpiłybyście,
byście wykpiły
3rd wykpiłby,
by wykpił
wykpiłaby,
by wykpiła
wykpiłoby,
by wykpiło
wykpiliby,
by wykpili
wykpiłyby,
by wykpiły
impersonal wykpiono by
imperative 1st niech wykpię wykpijmy
2nd wykpij wykpijcie
3rd niech wykpi niech wykpią
anterior adverbial participle wykpiwszy
verbal noun wykpienie

Further reading

  • wykpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykpić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykpić in Polish dictionaries at PWN