wykpić
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɘ.kpit͡ɕ/
Audio 1; “wykpić”: (file) Audio 2; “wykpić się”: (file) - Rhymes: -ɘkpit͡ɕ
- Syllabification: wy‧kpić
Verb
wykpić pf (imperfective wykpiwać)
- (transitive) to scorn (to express one's negative evaluation of someone or something by mocking)
- (transitive, obsolete) synonym of wyłudzić
- (reflexive with się) to outsmart (to cleverly get out of something)
Conjugation
person | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
infinitive | wykpić | |||||
future tense | 1st | wykpię | wykpimy | |||
2nd | wykpisz | wykpicie | ||||
3rd | wykpi | wykpią | ||||
impersonal | wykpi się | |||||
past tense | 1st | wykpiłem, -(e)m wykpił |
wykpiłam, -(e)m wykpiła |
wykpiłom, -(e)m wykpiło |
wykpiliśmy, -(e)śmy wykpili |
wykpiłyśmy, -(e)śmy wykpiły |
2nd | wykpiłeś, -(e)ś wykpił |
wykpiłaś, -(e)ś wykpiła |
wykpiłoś, -(e)ś wykpiło |
wykpiliście, -(e)ście wykpili |
wykpiłyście, -(e)ście wykpiły | |
3rd | wykpił | wykpiła | wykpiło | wykpili | wykpiły | |
impersonal | wykpiono | |||||
conditional | 1st | wykpiłbym, bym wykpił |
wykpiłabym, bym wykpiła |
wykpiłobym, bym wykpiło |
wykpilibyśmy, byśmy wykpili |
wykpiłybyśmy, byśmy wykpiły |
2nd | wykpiłbyś, byś wykpił |
wykpiłabyś, byś wykpiła |
wykpiłobyś, byś wykpiło |
wykpilibyście, byście wykpili |
wykpiłybyście, byście wykpiły | |
3rd | wykpiłby, by wykpił |
wykpiłaby, by wykpiła |
wykpiłoby, by wykpiło |
wykpiliby, by wykpili |
wykpiłyby, by wykpiły | |
impersonal | wykpiono by | |||||
imperative | 1st | niech wykpię | wykpijmy | |||
2nd | wykpij | wykpijcie | ||||
3rd | niech wykpi | niech wykpią | ||||
anterior adverbial participle | wykpiwszy | |||||
verbal noun | wykpienie |
Further reading
- wykpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykpić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykpić in Polish dictionaries at PWN