okpić

Polish

From o- +‎ kpić.

okpić pf (imperfective okpiwać)

(transitive) to dupe (to cause someone to lose something and make them look ridiculous)
(transitive) to scorn (to express one's negative evaluation of someone or something by mocking)
Synonyms: naigrać się, wykpić
(reflexive with się) to make a fool of oneself (to expose oneself to ridicule through actions) [with instrumental ‘with what’]
Synonym: pokpić się

Conjugation of *okpić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okpić
future tense	1^st	okpię			okpimy
	2^nd	okpisz			okpicie
	3^rd	okpi			okpią
	impersonal	okpi się
past tense	1^st	okpiłem, -(e)m okpił	okpiłam, -(e)m okpiła	okpiłom, -(e)m okpiło	okpiliśmy, -(e)śmy okpili	okpiłyśmy, -(e)śmy okpiły
	2^nd	okpiłeś, -(e)ś okpił	okpiłaś, -(e)ś okpiła	okpiłoś, -(e)ś okpiło	okpiliście, -(e)ście okpili	okpiłyście, -(e)ście okpiły
	3^rd	okpił	okpiła	okpiło	okpili	okpiły
	impersonal	okpiono
conditional	1^st	okpiłbym, bym okpił	okpiłabym, bym okpiła	okpiłobym, bym okpiło	okpilibyśmy, byśmy okpili	okpiłybyśmy, byśmy okpiły
	2^nd	okpiłbyś, byś okpił	okpiłabyś, byś okpiła	okpiłobyś, byś okpiło	okpilibyście, byście okpili	okpiłybyście, byście okpiły
	3^rd	okpiłby, by okpił	okpiłaby, by okpiła	okpiłoby, by okpiło	okpiliby, by okpili	okpiłyby, by okpiły
	impersonal	okpiono by
imperative	1^st	niech okpię			okpijmy
	2^nd	okpij			okpijcie
	3^rd	niech okpi			niech okpią
anterior adverbial participle		okpiwszy
verbal noun		okpienie