wypowiedny

Old Polish

Etymology

From wypowiedzieć +‎ -ny. Compare Polish wypowiedni. First attested in 1435.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vipɔvʲɛdniː/
  • IPA(key): (15th CE) /vipɔvʲɛdni/

Adjective

wypowiedny

  1. expelled, outcast

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wypowiedny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

From wypowiedzieć +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.pɔˈvjɛd.nɘ/
  • Rhymes: -ɛdnɘ
  • Syllabification: wy‧po‧wied‧ny

Adjective

wypowiedny (not comparable, no derived adverb)

  1. obsolete form of wypowiedni

Declension