wystarać

Polish

Etymology

From wy- +‎ starać.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈsta.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -arat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sta‧rać

Verb

wystarać pf

  1. (reflexive with się) to procure, to obtain (acquire through effort) [with o (+ accusative) ‘something’]

Conjugation

Conjugation of wystarać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystarać
future tense 1st wystaram wystaramy
2nd wystarasz wystaracie
3rd wystara wystarają
impersonal wystara się
past tense 1st wystarałem,
-(e)m wystarał 		wystarałam,
-(e)m wystarała 		wystarałom,
-(e)m wystarało 		wystaraliśmy,
-(e)śmy wystarali 		wystarałyśmy,
-(e)śmy wystarały
2nd wystarałeś,
-(e)ś wystarał 		wystarałaś,
-(e)ś wystarała 		wystarałoś,
-(e)ś wystarało 		wystaraliście,
-(e)ście wystarali 		wystarałyście,
-(e)ście wystarały
3rd wystarał wystarała wystarało wystarali wystarały
impersonal wystarano
conditional 1st wystarałbym,
bym wystarał 		wystarałabym,
bym wystarała 		wystarałobym,
bym wystarało 		wystaralibyśmy,
byśmy wystarali 		wystarałybyśmy,
byśmy wystarały
2nd wystarałbyś,
byś wystarał 		wystarałabyś,
byś wystarała 		wystarałobyś,
byś wystarało 		wystaralibyście,
byście wystarali 		wystarałybyście,
byście wystarały
3rd wystarałby,
by wystarał 		wystarałaby,
by wystarała 		wystarałoby,
by wystarało 		wystaraliby,
by wystarali 		wystarałyby,
by wystarały
impersonal wystarano by
imperative 1st niech wystaram wystarajmy
2nd wystaraj wystarajcie
3rd niech wystara niech wystarają
anterior adverbial participle wystarawszy
verbal noun wystaranie

Further reading

  • wystarać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystarać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.