wzmówić

From wz- +‎ mawiać. First attested in the 16th century. Compare Old Polish wzmawiać.

• IPA^(key): /ˈvzmu.vit͡ɕ/
• Rhymes: -uvit͡ɕ
• Syllabification: wzmó‧wić

wzmówić pf

1. (reflexive with się, rare) to agree, to arrange, to set up a meeting

   Synonym: umówić się

   • 16th century, Piotr Skarga, Żywoty świętych starego i nowego Zakonu na każdy dzień przez cały rok‎^[1], volume 3, Marzec, published 1881, page 123:

     Po śmierci tedy ich obaj się wzmówili, aby szli na puszczę, a […]

     After they died, they both agreed to go into the wilderness, and

   • 1883, Adam Gorczyński, Powieści Jadama‎^[2], page 178:

     Nowinę tę wziąłem za to, czém jest, a to, brzydkiém kłamstwem, a jako wierny sługa kraju a gorliwy dobadałem się prawdy, abym takową wam przesłać mógł, a ta jest: iż łotrzyk pewien, Rychlicki z nazwania, podobien z oblicza nieboszczykowi królowi, z tego podobieństwa korzystać nieomieszkał, więc wzmówił się z Zofią Melsztyńską, od niéj podżegany, na jéj wsparcie dufny, jako się ogłosił w Melsztytnie być królem to samo po kraju całym uczynić zamierza.

     I took this news for what it is, and this is an ugly lie, and as a faithful and zealous servant of the country, I found out the truth so that I could send it to you, and this is: that a certain rogue, Quick by name, similar in countenance to the late king, he did not fail to take advantage of this similarity, so he made a deal with Zofia Melsztyńska, incited by her, confident in her support, as he announced himself to be king in Melsztytno, he intends to do the same throughout the country.