mawiać

Old Polish

Alternative forms

Etymology

    From mówić +‎ -ać. First attested in 1438.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ma(ː)vʲat͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /mavʲat͡ɕʲ/, /mɒvʲat͡ɕʲ/

    Verb

    mawiać impf

    1. frequentative of mówić
      • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, page 237:
        Mami syą strzecz, bichom przecziwo bogu nye mawiali w przecziwnosczyach
        [Mamy się strzec, bychom przeciwo Bogu nie mawiali w przeciwnościach]

    Derived terms

    adjectives
    verbs

    Descendants

    • Polish: mawiać

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
    • Bańkowski, Andrzej (2000) “mawiać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

    Polish

    Alternative forms

    Etymology

      Inherited from Old Polish mawiać. By surface analysis, mówić +‎ -ać.

      Pronunciation

       
      • IPA(key): /ˈma.vjat͡ɕ/
      • Audio:(file)
      • Rhymes: -avjat͡ɕ
      • Syllabification: ma‧wiać

      Verb

      mawiać impf (indeterminate, frequentative, imperfective determinate mówić)

      1. (intransitive) frequentative of mówić

      Conjugation

      Conjugation of mawiać impf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive mawiać
      present tense 1st mawiam mawiamy
      2nd mawiasz mawiacie
      3rd mawia mawiają
      impersonal mawia się
      past tense 1st mawiałem,
      -(e)m mawiał
      mawiałam,
      -(e)m mawiała
      mawiałom,
      -(e)m mawiało
      mawialiśmy,
      -(e)śmy mawiali
      mawiałyśmy,
      -(e)śmy mawiały
      2nd mawiałeś,
      -(e)ś mawiał
      mawiałaś,
      -(e)ś mawiała
      mawiałoś,
      -(e)ś mawiało
      mawialiście,
      -(e)ście mawiali
      mawiałyście,
      -(e)ście mawiały
      3rd mawiał mawiała mawiało mawiali mawiały
      impersonal mawiano
      future tense 1st będę mawiał,
      będę mawiać
      będę mawiała,
      będę mawiać
      będę mawiało,
      będę mawiać
      będziemy mawiali,
      będziemy mawiać
      będziemy mawiały,
      będziemy mawiać
      2nd będziesz mawiał,
      będziesz mawiać
      będziesz mawiała,
      będziesz mawiać
      będziesz mawiało,
      będziesz mawiać
      będziecie mawiali,
      będziecie mawiać
      będziecie mawiały,
      będziecie mawiać
      3rd będzie mawiał,
      będzie mawiać
      będzie mawiała,
      będzie mawiać
      będzie mawiało,
      będzie mawiać
      będą mawiali,
      będą mawiać
      będą mawiały,
      będą mawiać
      impersonal będzie mawiać się
      conditional 1st mawiałbym,
      bym mawiał
      mawiałabym,
      bym mawiała
      mawiałobym,
      bym mawiało
      mawialibyśmy,
      byśmy mawiali
      mawiałybyśmy,
      byśmy mawiały
      2nd mawiałbyś,
      byś mawiał
      mawiałabyś,
      byś mawiała
      mawiałobyś,
      byś mawiało
      mawialibyście,
      byście mawiali
      mawiałybyście,
      byście mawiały
      3rd mawiałby,
      by mawiał
      mawiałaby,
      by mawiała
      mawiałoby,
      by mawiało
      mawialiby,
      by mawiali
      mawiałyby,
      by mawiały
      impersonal mawiano by
      imperative 1st niech mawiam mawiajmy
      2nd mawiaj mawiajcie
      3rd niech mawia niech mawiają
      active adjectival participle mawiający mawiająca mawiające mawiający mawiające
      contemporary adverbial participle mawiając
      verbal noun mawianie
      verbs

      Further reading