obmówić

Old Polish

Etymology

    From ob- +‎ mówić. First attested in 1464.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔbmɔːvit͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /ɔbmovit͡ɕʲ/

    Verb

    obmówić pf (imperfective obmawiać)

    1. (attested in Greater Poland) to slander
      Synonym: omówić
      • 1925 [1464], Kazimierz Kaczmarczyk, editor, Akta radzieckie poznańskie. Acta consularia Posnaniensia, volume I, Poznań, page 365:
        Ia Yan Hessnar wysnavam, yszem nyesprawyedlywye obmowyl xandza Lukasza
        [Ja Jan Hesnar wyznawam, iżem niesprawiedliwie obmowił księdza Łukasza]

    Derived terms

    verbs

    Descendants

    • Polish: obmówić

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “obmówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

      Inherited from Old Polish obmówić. By surface analysis, ob- +‎ mówić. Compare Russian обмо́лвиться (obmólvitʹsja).

      Pronunciation

       
      • IPA(key): /ɔbˈmu.vit͡ɕ/
      • Audio:(file)
      • Rhymes: -uvit͡ɕ
      • Syllabification: ob‧mó‧wić

      Verb

      obmówić pf (imperfective obmawiać)

      1. (transitive) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
        Synonyms: see Thesaurus:obrażać
      2. (transitive, Middle Polish) to defend someone verbally, to justify
      3. (reflexive with się) to badmouth one another

      Conjugation

      Conjugation of obmówić pf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive obmówić
      future tense 1st obmówię obmówimy
      2nd obmówisz obmówicie
      3rd obmówi obmówią
      impersonal obmówi się
      past tense 1st obmówiłem,
      -(e)m obmówił
      obmówiłam,
      -(e)m obmówiła
      obmówiłom,
      -(e)m obmówiło
      obmówiliśmy,
      -(e)śmy obmówili
      obmówiłyśmy,
      -(e)śmy obmówiły
      2nd obmówiłeś,
      -(e)ś obmówił
      obmówiłaś,
      -(e)ś obmówiła
      obmówiłoś,
      -(e)ś obmówiło
      obmówiliście,
      -(e)ście obmówili
      obmówiłyście,
      -(e)ście obmówiły
      3rd obmówił obmówiła obmówiło obmówili obmówiły
      impersonal obmówiono
      conditional 1st obmówiłbym,
      bym obmówił
      obmówiłabym,
      bym obmówiła
      obmówiłobym,
      bym obmówiło
      obmówilibyśmy,
      byśmy obmówili
      obmówiłybyśmy,
      byśmy obmówiły
      2nd obmówiłbyś,
      byś obmówił
      obmówiłabyś,
      byś obmówiła
      obmówiłobyś,
      byś obmówiło
      obmówilibyście,
      byście obmówili
      obmówiłybyście,
      byście obmówiły
      3rd obmówiłby,
      by obmówił
      obmówiłaby,
      by obmówiła
      obmówiłoby,
      by obmówiło
      obmówiliby,
      by obmówili
      obmówiłyby,
      by obmówiły
      impersonal obmówiono by
      imperative 1st niech obmówię obmówmy
      2nd obmów obmówcie
      3rd niech obmówi niech obmówią
      passive adjectival participle obmówiony obmówiona obmówione obmówieni obmówione
      anterior adverbial participle obmówiwszy
      verbal noun obmówienie

      Derived terms

      noun
      verbs

      Further reading