rozmówić

See also: rozmōwić

Old Polish

Etymology

    From roz- +‎ mówić. First attested in 1449.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔzmɔːvit͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /rɔzmovit͡ɕʲ/

    Verb

    rozmówić pf

    1. (attested in Masovia) to talk out of work (to convince someone to not work somewhere)
      • 1921 [1449], Kazimierz Tymieniecki, editor, Wolność kmieca na Mazowszu w wieku XV[1], Masovia, page 45:
        Esz Wyrszbyanta nye roszmowyl Michalowa paropka any wnoszl do nyego rzeczy za czthirdzeszczy groschy, any go zachowal
        [Eż Wirzbięta nie rozmowił Michałowa parobka ani wniosł do niego rzeczy za cztyrdzieści groszy, ani go zachował]

    Derived terms

    adjective
    adverb
    verbs

    Descendants

    • Polish: rozmówić
    • Silesian: rozmōwić

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozmówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

      Inherited from Old Polish rozmówić. By surface analysis, roz- +‎ mówić. Compare Czech rozmluvit.

      Pronunciation

       
      • IPA(key): /rɔzˈmu.vit͡ɕ/
      • Rhymes: -uvit͡ɕ
      • Syllabification: roz‧mó‧wić

      Verb

      rozmówić pf (imperfective rozmawiać)

      1. (reflexive with się or in Middle Polish, transitive) to discuss, to talk through [with z (+ instrumental) ‘with whom’]
        Synonym: omówić
      2. (reflexive with się) to get even, to hit back, to get revenge
        Synonym: rozprawić się
      3. (intransitive, obsolete) to talk with, to speak, to converse, to have a conversation, to chat
        Synonym: porozmawiać
      4. (intransitive, Middle Polish) to persuade someone to rebel

      Conjugation

      Conjugation of rozmówić pf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive rozmówić
      future tense 1st rozmówię rozmówimy
      2nd rozmówisz rozmówicie
      3rd rozmówi rozmówią
      impersonal rozmówi się
      past tense 1st rozmówiłem,
      -(e)m rozmówił
      rozmówiłam,
      -(e)m rozmówiła
      rozmówiłom,
      -(e)m rozmówiło
      rozmówiliśmy,
      -(e)śmy rozmówili
      rozmówiłyśmy,
      -(e)śmy rozmówiły
      2nd rozmówiłeś,
      -(e)ś rozmówił
      rozmówiłaś,
      -(e)ś rozmówiła
      rozmówiłoś,
      -(e)ś rozmówiło
      rozmówiliście,
      -(e)ście rozmówili
      rozmówiłyście,
      -(e)ście rozmówiły
      3rd rozmówił rozmówiła rozmówiło rozmówili rozmówiły
      impersonal rozmówiono
      conditional 1st rozmówiłbym,
      bym rozmówił
      rozmówiłabym,
      bym rozmówiła
      rozmówiłobym,
      bym rozmówiło
      rozmówilibyśmy,
      byśmy rozmówili
      rozmówiłybyśmy,
      byśmy rozmówiły
      2nd rozmówiłbyś,
      byś rozmówił
      rozmówiłabyś,
      byś rozmówiła
      rozmówiłobyś,
      byś rozmówiło
      rozmówilibyście,
      byście rozmówili
      rozmówiłybyście,
      byście rozmówiły
      3rd rozmówiłby,
      by rozmówił
      rozmówiłaby,
      by rozmówiła
      rozmówiłoby,
      by rozmówiło
      rozmówiliby,
      by rozmówili
      rozmówiłyby,
      by rozmówiły
      impersonal rozmówiono by
      imperative 1st niech rozmówię rozmówmy
      2nd rozmów rozmówcie
      3rd niech rozmówi niech rozmówią
      anterior adverbial participle rozmówiwszy
      verbal noun rozmówienie

      Derived terms

      adverb
      verbs

      Further reading