rozmowowy
Polish
Etymology
From rozmowa + -owy. First attested in 1808.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.mɔˈvɔ.vɘ/
- Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: roz‧mo‧wo‧wy
Adjective
rozmowowy (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete, relational) conversational; conversation (of or pertaining to conversation)
- Synonym: rozmowny
Declension
Declension of rozmowowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozmowowy | rozmowowa | rozmowowe | rozmowowi | rozmowowe | |
| genitive | rozmowowego | rozmowowej | rozmowowego | rozmowowych | ||
| dative | rozmowowemu | rozmowowej | rozmowowemu | rozmowowym | ||
| accusative | rozmowowego | rozmowowy | rozmowową | rozmowowe | rozmowowych | rozmowowe |
| instrumental | rozmowowym | rozmowową | rozmowowym | rozmowowymi | ||
| locative | rozmowowym | rozmowowej | rozmowowym | rozmowowych | ||
Related terms
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmowowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmowowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 654