rozmówka

See also: rozmówką

Polish

Etymology

    From rozmowa +‎ -ka. First attested in 1556–1557.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /rɔzˈmuf.ka/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -ufka
    • Syllabification: roz‧mów‧ka

    Noun

    rozmówka f (diminutive rozmóweczka)

    1. diminutive of rozmowa (chat, chit-chat)
      Synonyms: gadka, pogaducha, pogaduszka, pogawędka, pogwarka

    Declension

    Derived terms

    adverb
    verbs

    References

    1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

    Further reading