rozmówka
See also: rozmówką
Polish
Etymology
From rozmowa + -ka. First attested in 1556–1557.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈmuf.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -ufka
- Syllabification: roz‧mów‧ka
Noun
rozmówka f (diminutive rozmóweczka)
- diminutive of rozmowa (“chat, chit-chat”)
- Synonyms: gadka, pogaducha, pogaduszka, pogawędka, pogwarka
Declension
Declension of rozmówka
Derived terms
noun
Related terms
adverb
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- rozmówka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozmówka in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówki”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówki”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 655
- rozmówka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego