omawiać

Old Polish

Etymology

    From o- +‎ mawiać. First attested in 1425.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔma(ː)vʲat͡ɕʲ/
    • IPA(key): (15th CE) /ɔmavʲat͡ɕʲ/, /ɔmɒvʲat͡ɕʲ/

    Verb

    omawiać impf (perfective omówić)

    1. (attested in Greater Poland) to inform, to let know
      Synonym: obmawiać
      • 1959 [1435], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1452, Poznań:
        Jszem byl praua nyemocza nyemoczen... tedy, kedym myal rok s panem Mycolayem na poroczkach, yaco kxangy omawyaya
        [Iżem był prawą niemocą niemocen... tedy, kiedym miał rok s panem Mikołajem na poroczkach, jako księgi omawiają]
    2. (attested in Sieradz-Łęczyca) to speak one's mind, to opine, to state one's opinion
      • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, Łęczyca, page 11:
        Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omavalby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides
        [Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omawiałby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides]
    3. to slander (to speak unkindly about someone)
      Synonym: obmawiać
      • 1915 [Fifteenth century], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543[4], page 513:
        Discreta nykogo nye mawyacz
        [Discreta nikogo nie omawiać]
    4. (reflexive with się) to explain, to justify
      • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[5], [6], [7], volume I, page XLVII:
        Wydzyalem szalonee, opussczagyącz przygodne rzeczy, omawya[ga]yącz syą scząsczym (se excusantes sub fortuna)
        [Widziałem szalone, opuszczając przygodne rzeczy, omawia[ga]jąc się szczęścim (se excusantes sub fortuna)]
    5. (reflexive with się) to be discussed; to be determined, to be established
      • 1868 [1483], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[8], volume XVII (quotation in Old Polish; overall work in Polish, Latin, and Old Polish), page 205:
        Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawya sze sub penis
        [Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawia sie sub penis]

    Derived terms

    adjective
    verbs

    Descendants

    • Polish: omawiać

    References

    1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “omawiać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

      Inherited from Old Polish omówić. By surface analysis, o- +‎ mawiać.

      Pronunciation

       
      • IPA(key): /ɔˈma.vjat͡ɕ/
      • Audio:(file)
      • Rhymes: -avjat͡ɕ
      • Syllabification: o‧ma‧wiać

      Verb

      omawiać impf (perfective omówić)

      1. (transitive) to discuss, to talk through [with z (+ instrumental) ‘with whom’]
        Synonym: dyskutować
      2. (transitive) to describe, to talk through
      3. (transitive, obsolete) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
        Synonyms: obmawiać; see also Thesaurus:obrażać
      4. (transitive, Middle Polish) to evince (to be evidence of)
      5. (transitive, Middle Polish) to argue, to justify (to present one's view)
      6. (reflexive with się, Middle Polish) to justify oneself

      Conjugation

      Conjugation of omawiać impf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive omawiać
      present tense 1st omawiam omawiamy
      2nd omawiasz omawiacie
      3rd omawia omawiają
      impersonal omawia się
      past tense 1st omawiałem,
      -(e)m omawiał
      omawiałam,
      -(e)m omawiała
      omawiałom,
      -(e)m omawiało
      omawialiśmy,
      -(e)śmy omawiali
      omawiałyśmy,
      -(e)śmy omawiały
      2nd omawiałeś,
      -(e)ś omawiał
      omawiałaś,
      -(e)ś omawiała
      omawiałoś,
      -(e)ś omawiało
      omawialiście,
      -(e)ście omawiali
      omawiałyście,
      -(e)ście omawiały
      3rd omawiał omawiała omawiało omawiali omawiały
      impersonal omawiano
      future tense 1st będę omawiał,
      będę omawiać
      będę omawiała,
      będę omawiać
      będę omawiało,
      będę omawiać
      będziemy omawiali,
      będziemy omawiać
      będziemy omawiały,
      będziemy omawiać
      2nd będziesz omawiał,
      będziesz omawiać
      będziesz omawiała,
      będziesz omawiać
      będziesz omawiało,
      będziesz omawiać
      będziecie omawiali,
      będziecie omawiać
      będziecie omawiały,
      będziecie omawiać
      3rd będzie omawiał,
      będzie omawiać
      będzie omawiała,
      będzie omawiać
      będzie omawiało,
      będzie omawiać
      będą omawiali,
      będą omawiać
      będą omawiały,
      będą omawiać
      impersonal będzie omawiać się
      conditional 1st omawiałbym,
      bym omawiał
      omawiałabym,
      bym omawiała
      omawiałobym,
      bym omawiało
      omawialibyśmy,
      byśmy omawiali
      omawiałybyśmy,
      byśmy omawiały
      2nd omawiałbyś,
      byś omawiał
      omawiałabyś,
      byś omawiała
      omawiałobyś,
      byś omawiało
      omawialibyście,
      byście omawiali
      omawiałybyście,
      byście omawiały
      3rd omawiałby,
      by omawiał
      omawiałaby,
      by omawiała
      omawiałoby,
      by omawiało
      omawialiby,
      by omawiali
      omawiałyby,
      by omawiały
      impersonal omawiano by
      imperative 1st niech omawiam omawiajmy
      2nd omawiaj omawiajcie
      3rd niech omawia niech omawiają
      active adjectival participle omawiający omawiająca omawiające omawiający omawiające
      passive adjectival participle omawiany omawiana omawiane omawiani omawiane
      contemporary adverbial participle omawiając
      verbal noun omawianie

      Derived terms

      adjective
      adverb
      verbs

      Further reading