omowny
See also: omówny
Old Polish
Etymology
Etymology tree
From omowa + -ny. First attested in 1474.
Pronunciation
Adjective
omowny
- (attested in Sieradz-Łęczyca) slanderous
- 1915 [1474], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543[1], Sieradz, page 540:
- Jan... gy sprosnymi, vrągayøczymy, omownimy, przecziwnymi, neczsnymi,... nesprawedliwimi, zlosthliwimi slowmi omovil
- [Jan... ji sprosnymi, urągającymi, omownymi, przeciwnymi, nieczsnymi,... niesprawiedliwymi, złostliwymi słowmi omowił]
Related terms
Descendants
- Polish: omowny
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Alternative forms
- omówny (obsolete)
Etymology
Inherited from Old Polish omowny. By surface analysis, omowa + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈmɔv.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvnɘ
- Syllabification: o‧mow‧ny
Adjective
omowny (not comparable, derived adverb omownie)
- indirect, periphrastic, circumlocutory (described not directly but through a description)
- Synonyms: aluzyjny, peryfrastyczny
- (Middle Polish) slanderous
- Synonym: oszczerczy
- (Middle Polish) explanatory
Declension
Declension of omowny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | omowny | omowna | omowne | omowni | omowne | |
| genitive | omownego | omownej | omownego | omownych | ||
| dative | omownemu | omownej | omownemu | omownym | ||
| accusative | omownego | omowny | omowną | omowne | omownych | omowne |
| instrumental | omownym | omowną | omownym | omownymi | ||
| locative | omownym | omownej | omownym | omownych | ||
Derived terms
noun
Related terms
Further reading
- omowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- omowny in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omowny”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “omowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 776
- omowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego