omówka
See also: omówką
Polish
Etymology
From omowa + -ka. First attested in 1522.[1]
Pronunciation
- Rhymes: -ufka
- Syllabification: o‧mów‧ka
Noun
omówka f
- (obsolete) diminutive of omowa
- (Middle Polish) fame
- (Middle Polish) verbal argument; explanation
Declension
Declension of omówka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | omówka | omówki |
| genitive | omówki | omówek |
| dative | omówce | omówkom |
| accusative | omówkę | omówki |
| instrumental | omówką | omówkami |
| locative | omówce | omówkach |
| vocative | omówko | omówki |
Related terms
adjective
adverb
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omowka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omówka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “omówka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omówka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 776