omowa

See also: omową

Old Polish

Etymology

    Deverbal from omówić. First attested in the 15th century.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔmɔva/
    • IPA(key): (15th CE) /ɔmɔva/

    Noun

    omowa f

    1. slander, defamation
      Synonym: omówienie
      • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, page 247:
        Czlowyek ma tloczicz, yaco moze, calisdą omową o schobye y o ginem
        [Człowiek ma tłoczyć, jako może, kaliżdą omowę o sobie i o jinem]
    2. reason; pretense, excuse
      Synonyms: obmówienie, omówienie
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[4], page 59:
        Vezrawschy na Marya, rzekl yey: Ktora omova chczesch tego (sc. poczęcia) zbycz?
        [Weźrawszy na Maryją rzekł jej: Ktorą omową chcesz tego (sc. poczęcia) zbyć?]
    3. occasion; reason
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[5], page 188:
        To rzekl svyaty Yan na omove onego slowa, ktoresch byl rzekl (sc. pan, occasione illius verbi, quod dixit dominus)
        [To rzekł święty Jan na omowę onego słowa, ktoreż był rzekł (sc. pan, occasione illius verbi, quod dixit dominus)]

    Derived terms

    adjective
    adjective
      verbs

      Descendants

      • Middle Polish: omowa

      References

      • Bańkowski, Andrzej (2000) “omowa”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
      • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

      Polish

      Etymology

        Inherited from Old Polish omowa. By surface analysis, deverbal from omówić.

        Pronunciation

        Noun

        omowa f (diminutive omówka, augmentative omowisko)

        1. (Middle Polish) slander, defamation
          Synonym: oszczerstwo
        2. (Middle Polish) verbal description
        3. (Middle Polish) verbal defense
        4. (Middle Polish) justification, explanation

        Derived terms

        adjective
        adverb
        verbs

        Further reading