yüce

See also: Yüce

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish یوجه (yüce). See the Azerbaijani cognate uca for more.

Pronunciation

  • IPA(key): [jyᵝˈd̠̠͡ʒe̞]
  • Hyphenation: yü‧ce

Adjective

yüce

  1. sublime, supreme, lofty
    Synonyms: ulu, büyük

Declension

Predicative forms of yüce
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) yüceyim yüce miyim?
sen (you are) yücesin yüce misin?
o (he/she/it is) yüce / yücedir yüce mi?
biz (we are) yüceyiz yüce miyiz?
siz (you are) yücesiniz yüce misiniz?
onlar (they are) yüce(ler) yüce(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) yüceydim yüce miydim?
sen (you were) yüceydin yüce miydin?
o (he/she/it was) yüceydi yüce miydi?
biz (we were) yüceydik yüce miydik?
siz (you were) yüceydiniz yüce miydiniz?
onlar (they were) yüceydiler yüce miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) yüceymişim yüce miymişim?
sen (you were) yüceymişsin yüce miymişsin?
o (he/she/it was) yüceymiş yüce miymiş?
biz (we were) yüceymişiz yüce miymişiz?
siz (you were) yüceymişsiniz yüce miymişsiniz?
onlar (they were) yüceymişler yüce miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) yüceysem yüce miysem?
sen (if you) yüceysen yüce miysen?
o (if he/she/it) yüceyse yüce miyse?
biz (if we) yüceysek yüce miysek?
siz (if you) yüceyseniz yüce miyseniz?
onlar (if they) yüceyseler yüce miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

References