Crimean Tatar
Etymology
From Ottoman Turkish بیوك (büyük, “big, grand”).
Adjective
büyük
- big, large
Synonyms
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish بیوك (büyük, biyük, “big, grand”), from Old Anatolian Turkish بِیُوكْ (beyük), from earlier *beδük, from Proto-Turkic *bedük (“big”), derived from *bedü- (“to grow big”). See büyü-. Cognate with Karakhanid بَدُكْ (bedük, “big”), Old Uyghur 𐽼𐽰𐽸𐽳𐽷 (bedük, “big”), Kazakh биік (biık, “high”), Gagauz büük, Azerbaijani böyük.
Pronunciation
- IPA(key): [byˈjyc]
- Hyphenation: bü‧yük
Adjective
büyük
- big, grand, large
- Synonyms: koca, kocaman, devasa, dev, iri
- Antonyms: küçük, minik
Büyük elleri kafam kadar büyüktü- His hands were as big as my head
- old, elder
- Synonyms: yaşlı, ihtiyar
- Antonym: genç
Amcam annemden daha büyük- My uncle is older than my mother
- important, significant by importance
- Synonym: önemli
- Antonyms: önemsiz, küçük
Bu çok büyük bir olay- This is a very important event
- strong, powerful
- Synonyms: güçlü, kudretli
- Antonyms: zayıf, güçsüz
Bu ülkeyi ancak büyük insanlar kurtarabilir- Only strong people can save this country
Noun
büyük (definite accusative büyüğü, plural büyükler)
- a bigger one
- (figurative) people higher by rank or degree
- Synonym: üst
Kardeşim senle uğraşamam büyüğüne bağla beni- Dude I can't waste my time with you call someone higher of rank for me
- (euphemistic) excrement, poop
Declension
Declension of büyük
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
büyük
|
büyükler
|
| definite accusative
|
büyüğü
|
büyükleri
|
| dative
|
büyüğe
|
büyüklere
|
| locative
|
büyükte
|
büyüklerde
|
| ablative
|
büyükten
|
büyüklerden
|
| genitive
|
büyüğün
|
büyüklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğüm
|
büyüklerim
|
| 2nd singular
|
büyüğün
|
büyüklerin
|
| 3rd singular
|
büyüğü
|
büyükleri
|
| 1st plural
|
büyüğümüz
|
büyüklerimiz
|
| 2nd plural
|
büyüğünüz
|
büyükleriniz
|
| 3rd plural
|
büyükleri
|
büyükleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğümü
|
büyüklerimi
|
| 2nd singular
|
büyüğünü
|
büyüklerini
|
| 3rd singular
|
büyüğünü
|
büyüklerini
|
| 1st plural
|
büyüğümüzü
|
büyüklerimizi
|
| 2nd plural
|
büyüğünüzü
|
büyüklerinizi
|
| 3rd plural
|
büyüklerini
|
büyüklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğüme
|
büyüklerime
|
| 2nd singular
|
büyüğüne
|
büyüklerine
|
| 3rd singular
|
büyüğüne
|
büyüklerine
|
| 1st plural
|
büyüğümüze
|
büyüklerimize
|
| 2nd plural
|
büyüğünüze
|
büyüklerinize
|
| 3rd plural
|
büyüklerine
|
büyüklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğümde
|
büyüklerimde
|
| 2nd singular
|
büyüğünde
|
büyüklerinde
|
| 3rd singular
|
büyüğünde
|
büyüklerinde
|
| 1st plural
|
büyüğümüzde
|
büyüklerimizde
|
| 2nd plural
|
büyüğünüzde
|
büyüklerinizde
|
| 3rd plural
|
büyüklerinde
|
büyüklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğümden
|
büyüklerimden
|
| 2nd singular
|
büyüğünden
|
büyüklerinden
|
| 3rd singular
|
büyüğünden
|
büyüklerinden
|
| 1st plural
|
büyüğümüzden
|
büyüklerimizden
|
| 2nd plural
|
büyüğünüzden
|
büyüklerinizden
|
| 3rd plural
|
büyüklerinden
|
büyüklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğümün
|
büyüklerimin
|
| 2nd singular
|
büyüğünün
|
büyüklerinin
|
| 3rd singular
|
büyüğünün
|
büyüklerinin
|
| 1st plural
|
büyüğümüzün
|
büyüklerimizin
|
| 2nd plural
|
büyüğünüzün
|
büyüklerinizin
|
| 3rd plural
|
büyüklerinin
|
büyüklerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
büyüğüm
|
büyüklerim
|
| 2nd singular
|
büyüksün
|
büyüklersin
|
| 3rd singular
|
büyük büyüktür
|
büyükler büyüklerdir
|
| 1st plural
|
büyüğüz
|
büyükleriz
|
| 2nd plural
|
büyüksünüz
|
büyüklersiniz
|
| 3rd plural
|
büyükler
|
büyüklerdir
|
|
Further reading