yfirfylla

Icelandic

Etymology

From yfir (“above”) +‎ fylla (“to fill”).

Verb

yfirfylla (weak verb, third-person singular past indicative yfirfyllti, supine yfirfyllt)

  1. to overfill

Conjugation

yfirfylla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að yfirfylla
supine sagnbót yfirfyllt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 yfirfyllandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég yfirfylli yfirfyllti yfirfylli yfirfyllti
þú yfirfyllir yfirfylltir yfirfyllir yfirfylltir
hann, hún, það yfirfyllir yfirfyllti yfirfylli yfirfyllti
plural við yfirfyllum yfirfylltum yfirfyllum yfirfylltum
þið yfirfyllið yfirfylltuð yfirfyllið yfirfylltuð
þeir, þær, þau yfirfylla yfirfylltu yfirfylli yfirfylltu
imperative boðháttur
singular þú yfirfyll (þú), yfirfylltu
plural þið yfirfyllið (þið), yfirfylliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
yfirfyllast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að yfirfyllast
supine sagnbót yfirfyllst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 yfirfyllandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég yfirfyllist yfirfylltist yfirfyllist yfirfylltist
þú yfirfyllist yfirfylltist yfirfyllist yfirfylltist
hann, hún, það yfirfyllist yfirfylltist yfirfyllist yfirfylltist
plural við yfirfyllumst yfirfylltumst yfirfyllumst yfirfylltumst
þið yfirfyllist yfirfylltust yfirfyllist yfirfylltust
þeir, þær, þau yfirfyllast yfirfylltust yfirfyllist yfirfylltust
imperative boðháttur
singular þú yfirfyllst (þú), yfirfyllstu
plural þið yfirfyllist (þið), yfirfyllisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
yfirfylltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		yfirfylltur yfirfyllt yfirfyllt yfirfylltir yfirfylltar yfirfyllt
accusative
(þolfall) 		yfirfylltan yfirfyllta yfirfyllt yfirfyllta yfirfylltar yfirfyllt
dative
(þágufall) 		yfirfylltum yfirfylltri yfirfylltu yfirfylltum yfirfylltum yfirfylltum
genitive
(eignarfall) 		yfirfyllts yfirfylltrar yfirfyllts yfirfylltra yfirfylltra yfirfylltra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		yfirfyllti yfirfyllta yfirfyllta yfirfylltu yfirfylltu yfirfylltu
accusative
(þolfall) 		yfirfyllta yfirfylltu yfirfyllta yfirfylltu yfirfylltu yfirfylltu
dative
(þágufall) 		yfirfyllta yfirfylltu yfirfyllta yfirfylltu yfirfylltu yfirfylltu
genitive
(eignarfall) 		yfirfyllta yfirfylltu yfirfyllta yfirfylltu yfirfylltu yfirfylltu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.