yfirgefa

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɪːvɪrˌcɛːva/

Verb

The template Template:is-verb does not use the parameter(s):
1=yfirgaf
2=yfirgáfu
3=yfirgefið
Please see Module:checkparams for help with this warning.

yfirgefa

  1. to abandon, to leave, to forsake [with accusative]

Conjugation

yfirgefa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur yfirgefa
supine sagnbót yfirgefið
present participle
yfirgefandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég yfirgef yfirgaf yfirgefi yfirgæfi
þú yfirgefur yfirgafst yfirgefir yfirgæfir
hann, hún, það yfirgefur yfirgaf yfirgefi yfirgæfi
plural við yfirgefum yfirgáfum yfirgefum yfirgæfum
þið yfirgefið yfirgáfuð yfirgefið yfirgæfuð
þeir, þær, þau yfirgefa yfirgáfu yfirgefi yfirgæfu
imperative boðháttur
singular þú yfirgef (þú), yfirgefðu
plural þið yfirgefið (þið), yfirgefiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
yfirgefast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að yfirgefast
supine sagnbót yfirgefist
present participle
yfirgefandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég yfirgefst yfirgafst yfirgefist yfirgæfist
þú yfirgefst yfirgafst yfirgefist yfirgæfist
hann, hún, það yfirgefst yfirgafst yfirgefist yfirgæfist
plural við yfirgefumst yfirgáfumst yfirgefumst yfirgæfumst
þið yfirgefist yfirgáfust yfirgefist yfirgæfust
þeir, þær, þau yfirgefast yfirgáfust yfirgefist yfirgæfust
imperative boðháttur
singular þú yfirgefst (þú), yfirgefstu
plural þið yfirgefist (þið), yfirgefisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
yfirgefinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
yfirgefinn yfirgefin yfirgefið yfirgefnir yfirgefnar yfirgefin
accusative
(þolfall)
yfirgefinn yfirgefna yfirgefið yfirgefna yfirgefnar yfirgefin
dative
(þágufall)
yfirgefnum yfirgefinni yfirgefnu yfirgefnum yfirgefnum yfirgefnum
genitive
(eignarfall)
yfirgefins yfirgefinnar yfirgefins yfirgefinna yfirgefinna yfirgefinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
yfirgefni yfirgefna yfirgefna yfirgefnu yfirgefnu yfirgefnu
accusative
(þolfall)
yfirgefna yfirgefnu yfirgefna yfirgefnu yfirgefnu yfirgefnu
dative
(þágufall)
yfirgefna yfirgefnu yfirgefna yfirgefnu yfirgefnu yfirgefnu
genitive
(eignarfall)
yfirgefna yfirgefnu yfirgefna yfirgefnu yfirgefnu yfirgefnu

Further reading

Old Norse

Etymology

From yfir- +‎ gefa.

Verb

yfirgefa (singular past indicative yfirgaf, plural past indicative yfirgáfu, past participle yfirgefinn)

  1. (transitive) to forsake, abandon

Conjugation

Conjugation of yfirgefa — active (strong class 5)
infinitive yfirgefa
present participle yfirgefandi
past participle yfirgefinn
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular yfirgef yfirgaf yfirgefa yfirgæfa
2nd person singular yfirgefr yfirgaft yfirgefir yfirgæfir
3rd person singular yfirgefr yfirgaf yfirgefi yfirgæfi
1st person plural yfirgefum yfirgáfum yfirgefim yfirgæfim
2nd person plural yfirgefið yfirgáfuð yfirgefið yfirgæfið
3rd person plural yfirgefa yfirgáfu yfirgefi yfirgæfi
imperative present
2nd person singular yfirgef
1st person plural yfirgefum
2nd person plural yfirgefið
Conjugation of yfirgefa — mediopassive (strong class 5)
infinitive yfirgefask
present participle yfirgefandisk
past participle yfirgefizk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular yfirgefumk yfirgáfumk yfirgefumk yfirgæfumk
2nd person singular yfirgefsk yfirgafzk yfirgefisk yfirgæfisk
3rd person singular yfirgefsk yfirgafsk yfirgefisk yfirgæfisk
1st person plural yfirgefumsk yfirgáfumsk yfirgefimsk yfirgæfimsk
2nd person plural yfirgefizk yfirgáfuzk yfirgefizk yfirgæfizk
3rd person plural yfirgefask yfirgáfusk yfirgefisk yfirgæfisk
imperative present
2nd person singular yfirgefsk
1st person plural yfirgefumsk
2nd person plural yfirgefizk

Descendants

  • Icelandic: yfirgefa
  • Norwegian Nynorsk: overgi, overgje, overgjeva, overgjeve
  • Norwegian Bokmål: overgi

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “yfirgefa”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive