yukarı

See also: Yukari, yukari, and yūkari

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish یوقاری (yukarı), from a derivation of Proto-Turkic *yok (up, above; hill).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

yukarı

  1. high
  2. upper
  3. top

Declension

Predicative forms of yukarı
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) yukarıyım yukarı mıyım?
sen (you are) yukarısın yukarı mısın?
o (he/she/it is) yukarı / yukarıdır yukarı mı?
biz (we are) yukarıyız yukarı mıyız?
siz (you are) yukarısınız yukarı mısınız?
onlar (they are) yukarı(lar) yukarı(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) yukarıydım yukarı mıydım?
sen (you were) yukarıydın yukarı mıydın?
o (he/she/it was) yukarıydı yukarı mıydı?
biz (we were) yukarıydık yukarı mıydık?
siz (you were) yukarıydınız yukarı mıydınız?
onlar (they were) yukarıydılar yukarı mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) yukarıymışım yukarı mıymışım?
sen (you were) yukarıymışsın yukarı mıymışsın?
o (he/she/it was) yukarıymış yukarı mıymış?
biz (we were) yukarıymışız yukarı mıymışız?
siz (you were) yukarıymışsınız yukarı mıymışsınız?
onlar (they were) yukarıymışlar yukarı mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) yukarıysam yukarı mıysam?
sen (if you) yukarıysan yukarı mıysan?
o (if he/she/it) yukarıysa yukarı mıysa?
biz (if we) yukarıysak yukarı mıysak?
siz (if you) yukarıysanız yukarı mıysanız?
onlar (if they) yukarıysalar yukarı mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Adverb

yukarı

  1. above; upstairs, upwards (direction)
    Synonym: yukarıya
    Antonyms: aşağı, aşağıya

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “yukarı”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “یوقاری”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2216
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN