zamawiacz
Polish
Etymology
From zamawiać + -acz. First attested in 17th–18th centuries.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈma.vjat͡ʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -avjat͡ʂ
- Syllabification: za‧ma‧wiacz
Noun
zamawiacz m pers (female equivalent zamawiaczka)
Declension
Declension of zamawiacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zamawiacz | zamawiacze |
| genitive | zamawiacza | zamawiaczy |
| dative | zamawiaczowi | zamawiaczom |
| accusative | zamawiacza | zamawiaczy |
| instrumental | zamawiaczem | zamawiaczami |
| locative | zamawiaczu | zamawiaczach |
| vocative | zamawiaczu | zamawiacze |
Related terms
adjective
References
Further reading
- zamawiacz in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zamawiacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 167
- zamawiacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego