zapowiednik

Polish

Etymology

From zapowiedzieć +‎ -nik. First attested in 1809.[1] Sense 2 is a semantic loan from Russian запове́дник (zapovédnik).

Pronunciation

  • IPA(key): /za.pɔˈvjɛd.ɲik/
  • Rhymes: -ɛdɲik
  • Syllabification: za‧po‧wied‧nik

Noun

zapowiednik m inan

  1. (obsolete) promise, omen (sign of what's to come)
    Synonyms: prognostyk, przedsionek, omen, zapowiedź, zwiastun
  3. Russian nature reserve
    Hypernym: rezerwat przyrody

Declension

Declension of zapowiednik
singular plural
nominative zapowiednik zapowiedniki
genitive zapowiednika zapowiedników
dative zapowiednikowi zapowiednikom
accusative zapowiednik zapowiedniki
instrumental zapowiednikiem zapowiednikami
locative zapowiedniku zapowiednikach
vocative zapowiedniku zapowiedniki
adjective
nouns
verbs

References

  1. ^ Friedrich August Ludwig Burgsdorf (1809) Umieiętność lasowa czyli Rękoksiąg dla właścicieli lasów i ich leśniczych : pod tytułem Powszechna teoretyczno-praktyczna wszystkich lasowych umieiętności nauka‎[1] (in Polish), volume 1, page 185

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.