zapowiednia
See also: zapowiednią
Polish
Etymology
From zapowiedzieć + -nia. First attested in 1805.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /za.pɔˈvjɛd.ɲa/
- Rhymes: -ɛdɲa
- Syllabification: za‧po‧wied‧nia
Noun
zapowiednia f
- (obsolete) promise, omen (sign of what's to come)
- Synonyms: prognostyk, przedsionek, omen, zapowiedź, zwiastun
Declension
Declension of zapowiednia
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zapowiednia | zapowiednie |
| genitive | zapowiedni | zapowiedni |
| dative | zapowiedni | zapowiedniom |
| accusative | zapowiednię | zapowiednie |
| instrumental | zapowiednią | zapowiedniami |
| locative | zapowiedni | zapowiedniach |
| vocative | zapowiednio | zapowiednie |
Related terms
adjective
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- zapowiedzieć pf, zapowiadać impf
References
Further reading
- zapowiednia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zapowiednia in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zapowiednia”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapowiednia”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 229
- zapowiednia in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego