Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish عالم (ālim, “who knows, learned, erudite, a doctor of science”),[1][2] from Arabic عَالِم (ʕālim).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /aːˈlim/
- Hyphenation: a‧lim
Noun
âlim (definite accusative âlimi, plural âlimler or (dated) ulema)
- alim, scholar, savant
- Synonym: bilgin
- İmâm-ı Gazâlî, Ehl-i Sünnet'in en büyük âlimlerindendir. ― Imam Gazali is one of the greatest alims of Sunni Islam.
Declension
Declension of âlim
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
âlim
|
âlimler
|
| definite accusative
|
âlimi
|
âlimleri
|
| dative
|
âlime
|
âlimlere
|
| locative
|
âlimde
|
âlimlerde
|
| ablative
|
âlimden
|
âlimlerden
|
| genitive
|
âlimin
|
âlimlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimim
|
âlimlerim
|
| 2nd singular
|
âlimin
|
âlimlerin
|
| 3rd singular
|
âlimi
|
âlimleri
|
| 1st plural
|
âlimimiz
|
âlimlerimiz
|
| 2nd plural
|
âliminiz
|
âlimleriniz
|
| 3rd plural
|
âlimleri
|
âlimleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimimi
|
âlimlerimi
|
| 2nd singular
|
âlimini
|
âlimlerini
|
| 3rd singular
|
âlimini
|
âlimlerini
|
| 1st plural
|
âlimimizi
|
âlimlerimizi
|
| 2nd plural
|
âliminizi
|
âlimlerinizi
|
| 3rd plural
|
âlimlerini
|
âlimlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimime
|
âlimlerime
|
| 2nd singular
|
âlimine
|
âlimlerine
|
| 3rd singular
|
âlimine
|
âlimlerine
|
| 1st plural
|
âlimimize
|
âlimlerimize
|
| 2nd plural
|
âliminize
|
âlimlerinize
|
| 3rd plural
|
âlimlerine
|
âlimlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimimde
|
âlimlerimde
|
| 2nd singular
|
âliminde
|
âlimlerinde
|
| 3rd singular
|
âliminde
|
âlimlerinde
|
| 1st plural
|
âlimimizde
|
âlimlerimizde
|
| 2nd plural
|
âliminizde
|
âlimlerinizde
|
| 3rd plural
|
âlimlerinde
|
âlimlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimimden
|
âlimlerimden
|
| 2nd singular
|
âliminden
|
âlimlerinden
|
| 3rd singular
|
âliminden
|
âlimlerinden
|
| 1st plural
|
âlimimizden
|
âlimlerimizden
|
| 2nd plural
|
âliminizden
|
âlimlerinizden
|
| 3rd plural
|
âlimlerinden
|
âlimlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimimin
|
âlimlerimin
|
| 2nd singular
|
âliminin
|
âlimlerinin
|
| 3rd singular
|
âliminin
|
âlimlerinin
|
| 1st plural
|
âlimimizin
|
âlimlerimizin
|
| 2nd plural
|
âliminizin
|
âlimlerinizin
|
| 3rd plural
|
âlimlerinin
|
âlimlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
âlimim
|
âlimlerim
|
| 2nd singular
|
âlimsin
|
âlimlersin
|
| 3rd singular
|
âlim âlimdir
|
âlimler âlimlerdir
|
| 1st plural
|
âlimiz
|
âlimleriz
|
| 2nd plural
|
âlimsiniz
|
âlimlersiniz
|
| 3rd plural
|
âlimler
|
âlimlerdir
|
|
Derived terms
- âlim unutmuş, kalem unutmamış
- âlimane
- âlimden zalim doğar
- âlimlik
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “عالم”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1278
- ^ Kélékian, Diran (1911) “عالم”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 836
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “alim”, in Nişanyan Sözlük
Further reading