alim

See also: Alım, alım, and âlim

English

Etymology

From Arabic عَالِم (ʕālim), active participle of عَلِمَ (ʕalima, “to know”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑːlɪm/
  • Audio (Southern England):(file)

Noun

alim (plural ulama or ulema or alims)

  1. An educated scholar of Islamic law; a member of the ulema class
    • 2007 February 25, Carla Power, “A Secret History”, in New York Times‎[1]:
      Akram is a working alim, lecturing in mosques and universities and dispensing fatwas on issues like inheritance and divorce.

Translations

See also

Anagrams

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic алим
Abjad عالم

Etymology

Borrowed from Arabic عَالِم (ʕālim).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɑːˈlim]
  • Audio (Baku):(file)
  • Hyphenation: a‧lim

Noun

alim (definite accusative alimi, plural alimlər)

  1. scholar, scientist
  2. (figuratively) a learned person, adept, erudite

Declension

Declension of alim
singular plural
nominative alimalimlər
definite accusative alimialimləri
dative aliməalimlərə
locative alimdəalimlərdə
ablative alimdənalimlərdən
definite genitive aliminalimlərin
Possessive forms of alim
nominative
singular plural
mənim (“my”) alimim alimlərim
sənin (“your”) alimin alimlərin
onun (“his/her/its”) alimi alimləri
bizim (“our”) alimimiz alimlərimiz
sizin (“your”) aliminiz alimləriniz
onların (“their”) alimi or alimləri alimləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) alimimi alimlərimi
sənin (“your”) alimini alimlərini
onun (“his/her/its”) alimini alimlərini
bizim (“our”) alimimizi alimlərimizi
sizin (“your”) aliminizi alimlərinizi
onların (“their”) alimini or alimlərini alimlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) alimimə alimlərimə
sənin (“your”) aliminə alimlərinə
onun (“his/her/its”) aliminə alimlərinə
bizim (“our”) alimimizə alimlərimizə
sizin (“your”) aliminizə alimlərinizə
onların (“their”) aliminə or alimlərinə alimlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) alimimdə alimlərimdə
sənin (“your”) alimində alimlərində
onun (“his/her/its”) alimində alimlərində
bizim (“our”) alimimizdə alimlərimizdə
sizin (“your”) aliminizdə alimlərinizdə
onların (“their”) alimində or alimlərində alimlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) alimimdən alimlərimdən
sənin (“your”) alimindən alimlərindən
onun (“his/her/its”) alimindən alimlərindən
bizim (“our”) alimimizdən alimlərimizdən
sizin (“your”) aliminizdən alimlərinizdən
onların (“their”) alimindən or alimlərindən alimlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) alimimin alimlərimin
sənin (“your”) aliminin alimlərinin
onun (“his/her/its”) aliminin alimlərinin
bizim (“our”) alimimizin alimlərimizin
sizin (“your”) aliminizin alimlərinizin
onların (“their”) aliminin or alimlərinin alimlərinin

Indonesian

Pronunciation

Etymology 1

Inherited from Malay alim, from Arabic عَالِم (ʕālim).

Adjective

alim (comparative lebih alim, superlative paling alim)

  1. pious
  2. religious
Derived terms
  • kealiman
  • sealim
  • alim ulama

Noun

alim (plural alim-alim)

  1. alim (educated scholar of Islamic law)

Etymology 2

Noun

alim (plural alim-alim)

  1. (botany) agarwood (Aquilaria malaccensis)
    Synonyms: halim, gaharu, garu

Further reading

Mokilese

Mokilese numbers (edit)
 ←  4 5 6  → 
    General: limoaw
    Animate: limmen
    Long objects: limpas
    Pieces: limkij
    Serial counting number: alim
    General ordinal: kalimoaw
    Animate ordinal: kalimmen
    Long objects ordinal: kalimpas
    Pieces ordinal: kalimkij

Numeral

alim

  1. the numeral 5, used for serial counting

References

Old Norse

Verb

alim

  1. first-person plural active present subjunctive of ala

Portuguese

Pronunciation

Noun

alim m (plural alins)

  1. (Islam) alim (scholar of Islamic law)
    Synonym: ulemá

Sumerian

Romanization

alim

  1. romanization of 𒄋 (alim)

Sundanese

Etymology

From Arabic عَالِم (ʕālim), active participle of عَلِمَ (ʕalima, “to know”).

Adjective

alim (Sundanese script ᮃᮜᮤᮙ᮪)

  1. highly educated in religion
  2. pious
Sundanese register set
lemes {{{le}}}
lemes ka sorangan alim, narah
lemes ka batur teu kersa
loma embung
cohag {{{co}}}

Verb

alim (Sundanese script ᮃᮜᮤᮙ᮪)

  1. to not want
  2. not going to; will not

Volapük

Noun

alim (plural alims)

  1. everyone
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.